Zgodnie z obietnicą blog znów działa. Tym razem w trochę innej formie. Myślę, że to dobrze. Dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądają, a w szczególności Kasi bo mnie od zawsze wspiera i dopinguje. Dzięki. Będzie teraz więcej zdjęć za jednym zamachem, ale zamachów będzie mniej. Tym razem zbiór zdjęć dokuczających sobie nawzajem. Bałagan jak się patrzy. Chciaż może i nie, ale nawet jeśli, to i tak dobrze mi z tym. Nie ma jak chaos. A tak poważnie to jest to część ze zbioru zdjęć, które zrobiłem podczas naszej wizyty w Północnej Karolinie na wschodnim wybrzeżu USA. Byliśmy tam razem z Kasią przez 3,5 miesiąca i przez ten czas olympus mju prawie mi się wykrwawił, a cyfrowy aparat leżał sobie spokojnie na półce. To była słuszna decyzja.
As I promised blog is working again. In some other form this time. I think it's good. Many thanks to all who look in here, and especially to Kasia because she's always support and cheer on me. Thanks. There will be more photographs at once, but only from time to time. This time, there is set full of random photographs. Looks like a mess, but I believe it is not. And even if it is, that's fine I'm happy though. There's nothing like the chaos. And seriously this is the part of series that I did during our visit to North Carolina on the east coast, US. We were there with Kasia for 3.5 months and during that time my olympus mju almost died, and a digital camera was lying quietly on the shelf. It was the right decision.
4 comments:
Większość zdjęć jest bardzo interesująca i przedstawia wysoką wartość estetyczną, zawartość niektórych ma także jakąś wagę i przykuwa uwagę, szczególnie mi się podoba ujęcie z Triceratopsem i basenem, ze względu na i formę, i kolor, i kompozycję, w pozostałych zdjęciach bardziej mnie fascynuje ich treść mniej forma (choć niczego sobie). Ogółem, ale niezbyt ogólnie i nawiasem mówiąc WarsztaT, przez duże W i T się znacznie poprawił i w moim nieobiektywnym okularze ocznym nie odbiega znacząco od kanonu fotograficznego wyższych półek lub grzęd. Mógłbym rzec, że doszło do wyklarowania się u Twórcy Trickyworma jednolitego stylu wyznaczającego osobisty kanon, który oczywiście mieści się w kanonie ogólnym pod względem jakości i formy przekazu, a różnorodność bije po oczach niczym flesz.
Ahoj z granicy Polsko-Fińskiej, która rozmywa się znacznie w miarę upływu wódki!
PS.
Komentarz jak najbardziej poważny,
Forma zastosowana w powyższym komentarzu ma za zadanie znieść charakterystyczną bufonadę i nieodzowne mankamenty zwyczajowego krytycyzmu, przy równoczesnym umożliwieniu pochwały, która ma nie być postrzeżona jako lizusostwo i kolesiostwo, bo takowego nie ma. Serdecznie pozdrawiamy:
Nasza Wielebność.
Master BleBle
Jeśli spojrzeć po przekątnej przez morze to fakt mamy z Finlandią wspólną granicę! Przyznaję się, że komentarz mnie zniszczył :) he he thx
Ja powiem krótko...fantastyczna zmiana :) A i jeszcze...Dziękuję :)
:*
to ja dziękuję:)
Post a Comment